พื้นที่3161.248 ตารางกิโลเมตร
จำนวนประชากร 117994 ครัวเรือน
ประชากรชาย 188632
ประชากรหญิง 189806
ประชากรรวม 188632
เมื่อประมาณปีพุทธศักราช 2393 ท้าวอุปราชเจ้าเมืองจำพร แขวงสุวรรณเขต ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวในปัจจุบัน ได้อพยพครอบครัวเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภาณพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว มาตั้งถิ่นฐานอยู่บ้านค้อใหญ่ (ปัจจุบันคือบ้านอำนาจ ตำบลอำนาจ อำเภอลืออำนาจ) พุทธศักราช 2401 ท้าวจันทบุรม (เสือ) ผู้ครองเมืองในสมัยต่อมา ได้กราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวยกฐานะบ้านค้อใหญ่ขึ้นเป็นเมืองอำนาจเจริญ และท้าวจันทบุรม (เสือ) ได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าให้เป็นเจ้าเมือง มียศเป็นพระอมรอำนาจ (เสือ อมรสิน) และเป็นเมืองในการปกครองของนครเขมราฐต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีการปฏิรูปการปกครองเมืองอำนาจเจริญได้ยกฐานะเป็นอำเภออำนาจเจริญ และย้ายไปขึ้นเป็นอำเภอในการปกครองของจังหวัดอุบลราชธานี โดยมีนายอำเภอคนแรก คือ รองอำมาตย์โทหลวงอเนกอำนาจ (เป้ย สุวรรณกูฏ) พุทธศักราช 2459 ได้ย้ายที่ตั้งอำเภออำนาจเจริญจากสถานที่เดิม (บ้านอำนาจ อำเภอลืออำนาจในปัจจุบัน) มาตั้ง ณ ตำบลบุ่ง ซึ่งเป็นที่ตั้งเมืองในปัจจุบัน และยุบเมืองอำนาจเจริญเป็นตำบล ชื่อว่าตำบลอำนาจ ชาวบ้านชอบเรียกว่า เมืองอำนาจน้อย ต่อมา ได้มีการจัดตั้งจังหวัดอำนาจเจริญตามพระราชบัญญัติจัดตั้งจังหวัดอำนาจเจริญ พุทธศักราช 2536 ซึ่งมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม 2536 ตรงกับวันพุธ แรม 3 ค่ำ เดือน 12 ปีระกา ประกอบด้วย อำเภอเมืองอำนาจเจริญ อำเภอชานุมาน อำเภอปทุมราชวงศา อำเภอพนา อำเภอหัวตะพาน อำเภอเสนางคนิคม และกิ่งอำเภอลืออำนาจ (ปัจจุบัน คือ อำเภอลืออำนาจ) โดยแยกออกจากจังหวัดอุบลราชธานี