เป็นชื่อของหน้าผาที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ในท้องถิ่นมาเป็นเวลานาน เพราะตั้งอยู่ระหว่างภูเขาสองลูกมาบรรจบกัน บางครั้งอาจจะมีผู้คนเรียกที่นี่ว่า "ช่องบุญกว้าง" แต่ชื่อที่เรียกติดปากชาวบ้านทั่วไป คือ "ผาเกิ้ง" แปลว่า ผาที่มีลักษณะเหมือนพระจันทร์ เพราะที่บริเวณหน้าผานั้น มีหินก้อนใหญ่เป็นชะง่อนยื่นออกไป ลักษณะครึ่งวงกลม และมีความสำคัญต่อคนท้องถิ่นมานาน เพราะเป็นเป้าหมายในการเดินทางจากหุบเขาเขตภูเขียวมายัง จ.ชัยภูมิ เนื่องจากเป้นเส้นทางลัดและสามารถเดินข้ามภูเขาที่ช่องบุญกว้างนี้เอง