เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี สร้างเมื่อใดไม่ปรากฏ บริเวณวัดเดิมเคยเป็นที่ตั้งของพระอุโบสถ ต่อมาในปี พ.ศ.2401 พระอาจารย์น่วม จากวัดแสมดำ คหบดี และชาวบ้านตำบลมหาชัยได้ร่วมกันจัดสร้างขึ้นใหม่ และได้ขนานนามวัดว่า “วัดธรรมสังเวช” ชาวบ้านนิยมเรียกว่า “วัดกระเจ็ด” เมื่อปี พ.ศ. 2439 เจ้าจอมมารดาโหมด ในรัชกาลที่ 5 (พระมารดาของกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์) ได้มาพักแรมอยู่บริเวณวัด ได้ขนานนามให้วัดใหม่ว่า “วัดเจษฎาราม” และ ได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์เรื่อยมากว่า 140 ปี ปัจจุบันเป็นสถานที่ประกอบพิธีทางศาสนาของทางราชการจังหวัดสมุทรสาคร มีโอกาสต้อนรับพระบรมวงศานุวงศ์ สมเด็จพระสังฆราช และพระมหาเถระหลายรูป นอกจากนี้ยังดำเนินกิจกรรมในด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนา และสาธารณประโยชน์มากมาย ทำให้ ในวันที่ 15 มกราคม พ.ศ.2531 วัดแห่งนี้ก็ได้รับพระราชทานยกฐานะขึ้นเป็นพระอารามหลวง โดยมี พระราชสิทธิเวที ( สมบูรณ์ ปญฺญาวุโธ ป.ธ.9 ) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสาคร ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส และมีพระภิกษุสามเณรจำพรรษาประมาณปีละ 50 รูป