ลักษณะปราสาทแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ลักษณะปรางค์ปราสาทก่อด้วยอิฐ 5 ยอด ส่วนยอดเป็นรูปดอกบัวตูม ตัวปราสาทก่อด้วยอิฐหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ลักษณะการก่อสร้างเป็นสถาปัตยกรรมแบบลาว ร่วมสมัยกับกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย และรัตนโกสินตอนต้น ตระเปียงเตีย เป็นภาษาเขมรท้องถิ่น คำว่า "ตระเปียง" แปลงว่าบ่อ สระ หนอง หรือหลุมที่มนุษย์ขุดขึ้น หรืออาจจะหมายถึงบารายที่ปราสาทขอมทุกแห่งมักจะมี หรืออาจจะเป็นแหล่งน้ำที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ส่วนคำว่า "เตีย" หมายถึง เป็ด แปลรวมกันได้ความว่า ตระเปียงเตีย แปลว่า หนองเป็ด ซึ่งเป็นไปได้ว่าในอดีตบริเวณดังกล่าวมีนกเปิดน้ำอพยพย้ายถิ่นมาอาศัยอยู่ในบริเวณดังกล่าวก็เป็นได้