เริ่มตั้งเป็นหมู่บ้านเมื่อปีพ.ศ.2493 ชื่อเดิมหมู่บ้านคือ “บ้านน้อย” ที่มาของชื่อ “ซะซอม” เพราะเรียกตามลักษณะพื้นที่ที่น้ำขังตลอดปีแม้ในฤดูแล้ง ซึ่งสัตว์ป่านานาชนิดมากินน้ำบริเวณนี้ ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “ซะ” ชาวบ้านจึงแอบซุ่มดูเพื่อจับสัตว์ ซึ่งภาษาอีสานเรียกว่า “ซอม” รวมกันจึงเป็นคำว่า “ซะซอม” จึงได้เรียกหมู่บ้านนี้ว่า “ซะซอม” เป็นชุมชนชายขอบ พึ่งพาป่า ฮักแพงแบ่งปัน ยิ้มแย้มแจ่มใส อบอุ่นและจริงใจต่อกัน ความเป็นเอกลักษณ์ทางด้านวิถีชีวิต ตลอดจนวัฒนธรรม ประเพณีและวิถีชีวิตของชาวอีสาน