"วัดพนมยงค์สร้างขึ้นในราวรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ระหว่าง พ.ศ. 2173–2198 เดิมบริเวณที่ตั้งวัดเป็นสวนของพระนมในราชสำนักของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช มีนามว่า โยง หรือ ยง เมื่อพระนมโยงได้ถึงแก่อนิจกรรมลงแล้ว เจ้านายบางองค์ได้ระลึกถึงอุปการคุณ จึงได้สร้างวัดขึ้นที่สวนของพระนมเพื่ออุทิศส่วนกุศลแด่พระนม วัดที่สร้างขึ้นจึงได้มีนามว่า วัดพระนมโยง ต่อมาเรียกว่า วัดพนมโยง วัดจอมมะยงค์ หรือ ""วัดพนมยงค์"" ภายหลังเสียกรุงศรีอยุธยา พ.ศ. 2310 วัดนี้ได้ถูกปล่อยทิ้งร้าง และได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ขึ้นใหม่ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ต่อมาตระกูลพนมยงค์ได้เป็นโยมอุปถัมภ์วัดนี้มาจนถึงในปัจจุบัน"