นปี พ.ศ. 2477 หลวงศรีประกาศ นายกเทศมนตรีนครเชียงใหม่ และผู้แทนราษฎร์จังหวัดเชียงใหม่ จะนำไฟฟ้าขึ้นไปติดตั้งใช้บนวัดพระธาตุดอยสุเทพ เพื่อประดับองค์พระธาตุดอยสุเทพให้สว่างไสวสวยงาม แต่ไม่มีงบประมาณ จึงได้ขอพึ่งบุญบารมีของท่าน ครูบาศรีวิชัย สิริวิชโย เป็นผู้ที่ประชาชนเลื่อมใสให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก โดยขออาราธนาท่านพระครูบาศรีวิชัย เป็นประธานในการจัดการนำไฟฟ้าขึ้นยังวัดพระธาตุดอยสุเทพ ท่านพระครูบาเจ้าได้เห็นชอบด้วย แต่ขออธิษฐานดูก่อนว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ ท่านพระครูบาจึงได้อธิษฐานถึง 2 ครั้ง ผลปรากฏว่าเป็นไปได้ยาก แต่การสร้างถนนให้รถวิ่งเป็นไปได้ง่ายกว่าและสำเร็จเร็วกว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ตกลงดำเนินการสร้างถนนขึ้นไปยังวัดพระธาตุดอยสุเทพโดยมี เจ้าแก้วนวรัฐ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์สุดท้าย เป็นผู้ลงจอบแรกเป็นปฐมฤกษ์ ในวันที่ 9 พฤศจิกายน 2547 ในระหว่างการสร้างถนนขึ้นไป ท่านพระครูบาได้สร้างวัดควบคู่ไปด้วย จำนวน 4 วัด วัดแรกที่สร้างคือ วัดโสดาบัน ต่อไปอีก 4 กิโลเมตร สร้างอีกวัดหนึ่งเรียกว่า วัดสกทาคามีวัดที่สามชื่อว่า วัดอนาคามี สุดท้ายบนยอดดอยสุเทพสร้าง วัดอรหันต์ วัดทั้ง 4 ที่ตั้ง มีชื่อเกี่ยวกับลำดับขั้นการปฏิบัติธรรม ต่อมาวัดสกทาคามีและวัดอนาคามีได้ร้างไป เหลือวัดโสดาบันและวัดอรหันต์ วัดโสดาบันได้เปลี่ยนชื่อเป็น วัดศรีโสดา น่าจะอยู่ในช่วง พ.ศ. 2547 2509 ขณะที่ท่านพระครูบาเสาร์ นารโท เป็นเจ้าอาวาส และสาเหตุที่มีคำว่า ศรี เติมเข้ามาเพราะการนำชื่อของท่านพระครูบาศรีวิชัยมา เพื่อเป็นการยกย่องและเชิดชูเกียรติของท่านที่ได้สร้างวัดขึ้นมา วัดศรีโสดา เป็นวัดราษฎร์ สังกัดมหานิกาย กระทรวงศึกษาธิการประกาศตั้งเป็นวัด พ.ศ.2477