"สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงเล่าถึงเมืองสิงห์ ถวายสมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ไว้ในสาสน์สมเด็จ ว่า ""...เมืองสิงห์บุรีเป็นเมืองใหญ่และเก่า มีป้อมปราการ วัง วัดมหาธาตุ และของสำคัญ คือ พระนอนจักรสีห์ ใหญ่ยาวกว่าพระนอนองค์อื่น ๆ ในเมืองไทย ทำเป็นแบบพระนอนอินเดียเหมือนเช่นที่ ถ้ำคูหาภิมุข วัดคูหาภิมุข อำเภอเมืองยะลา คือ พระกรขวาศอกยื่นไปทางด้านหน้า ไม่ทำงอพระกรตั้งขึ้นรับพระเศียร แบบพระนอนไทย เมืองสิงห์เรียกชื่อต่าง ๆ ดังนี้ เมืองสิงหราชาธิราช เมืองสิงหราชา เป็นเมืองตั้งอยู่ริมแม่น้ำจักรสีห์อันเป็นลำน้ำใหญ่ ห่างแม่น้ำเจ้าพระยา 200 เส้น(มาตราชั่ง ตวง วัดของไทย 1 เส้น เท่ากับ 20 วา และ 1 วา เท่ากับ 2 เมตร) คิดเป็น 80000 เมตร คิดเป็นเป็นระยะทาง 80 กิโลเมตร เพราะแม่น้ำจักรสีห์ตื้นเขิน เมืองสิงห์จึงกลายเป็นเมืองอยู่ลับลี้..."" ก็แสดงว่า สิงห์บุรีเป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ มีอดีตยาวนาน จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีพบว่า มีการตั้งถิ่นฐานของชุมชนโบราณมาเป็นเวลานานหลายยุคหลายสมัย เมืองสิงห์ ปัจจุบันอยู่ที่ตำบลโพสังโฆ เป็นพื้นที่ราบลุ่มมีแม่น้ำน้อย ก่อนเคยเป็นที่ตั้งเมืองสิงห์ มีหลักฐานเป็นเจดีย์เก่าอยู่ที่หน้าวัดสิงห์ และรูปปั้นสิงห์ดินเผา1 คู่ อยู่ที่วัดสิงห์สุทธาวาส 1 ตัว และหน้า ที่ว่าการอำเภอบางระจัน 1 ตัว"