พระนครคีรี หรือ เขาวัง เดิมเป็นพระราชวังในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ แห่งราชวงศ์จักรี สถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่บนภูเขาซึ่งมียอด ๓ ยอดติดต่อกัน โดยยอดที่สูงที่สุด มีความสูง ๙๕ เมตร ภูเขาแห่งนี้เดิมทีมีชื่อว่า เขาสมน (สะ หมน) ที่บริเวณไหล่เขาฝั่งทิศตะวันออก มีวัดชื่อ วัดสมณ (สะ มะ นะ) ภายหลังรัชกาลที่ ๔ ได้พระราชทานนามว่าเขามหาสวรรค์ และโปรดให้สร้างพระราชวังบนเขามหาสวรรค์ เมื่อ พุทธศักราช ๒๔๐๒ โดยการก่อสร้างพระราชวังสร้างบนยอดเขาทั้งสามยอดคือ ยอดเขาทางทิศตะวันตก ทรงสร้างพระที่นั่งที่ประทับ ยอดเขาตะวันออกทรงสร้างวัดพระแก้วน้อย และยอดกลางทรงสร้างพระธาตุจอมเพชร พระราชทานนามว่า “พระนครคีรี ” ภายหลังรัชกาลที่ ๔ ทรงเล็งเห็นว่าประเทศไทยอาจจะมีการเกี่ยวข้องกับฝรั่งขึ้นในวันข้างหน้า จึงทรงเริ่มศึกษาภาษาอังกฤษ กับทั้งวิชาความรู้ต่างๆของฝรั่ง ตอนช่วงพระชันษาระหว่าง ๔๐ กับ ๔๗ และได้ทรงนำแบบอย่างของสถาปัตยกรรมตะวันตกมาก่อสร้างพระราชวัง และพระที่นั่งต่างๆ ในรัชสมัยของพระองค์ เช่น พระที่นั่งอนันตสมาคม ในหมู่พระอภิเนาว์นิเวศ ในพระบรมมหาราชวัง และพระนครคีรี โดยการก่อสร้างพระนครคีรีนี้ ได้นำสถาปัตยกรรมแบบนีโอคลาสสิคมาเป็นแบบ แต่ด้วยฝีมือช่างนั้นจึงมีอิทธิพลของงานสถาปัตยกรรมจีน เช่น การปั้นสันหลังคา และการใช้กระเบื้องกาบกล้วย