สำหรับวัดพระปรางค์นั้น เป็นวัดที่เก่าแก่ มีบรรยากาศที่เงียบสงบ มีต้นไม้และผืนหญ้าร่มรื่น ได้รับการดูแลรักษาความสะอาด เมื่อเดินทางมาถึงจะเห็นพระปรางค์สร้างจากอิฐจากปูนโดดเด่น มีกลิ่นอายประวัติศาสตร์ สภาพยังคงเป็นแบบโบราณ พระปรางค์ดังกล่าวเป็นศิลปะแบบอยุธยาตอนต้น พุทธศตวรรษที่ 21 สันนิษฐานว่าน่าจะสร้างในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช องค์ปรางค์สูงประมาณ15 เมตร ก่อด้วยอิฐแบบปรางค์ไทย สูงชะลูดคล้ายฝักข้าวโพด ฐานเตี้ย ภายในกลวง มีคูหาสี่เหลี่ยมจตุรัสบนผนังคูหา และปัจจุบันร่องรอยภาพจิตรกรรมฝาผนังได้ลบเลือนไปแล้ว ด้านหลังมีวิหารเก่าแก่แบบอยุธยา หน้าบันเป็นลายแกะสลักไม้รูปตัวสิงห์และคันทวยต่างๆ มีภูเขาและรอยพระพุทธบาทจำลองบนยอดเขา นอกจากนั้นยังปรากฏร่องรอยของเตาเผาแม่น้ำน้อยประมาณ 3 4 เตา ซึ่งได้รับการขุดค้น ศึกษาค้นคว้า และพัฒนากลายเป็นจุดท่องเที่ยวอีกแห่ง ซึ่งอยู่ในบริเวณวัดพระปรางค์นี้นี่เอง เป็นแหล่งผลิตเครื่องปั้นดินเผาขนาดใหญ่ที่สุดในสมัยกรุงศรีอยุธยา ตัวอย่างเครื่องปั้นดินเผาต่างๆ ที่ขุดได้บริเวณแหล่งเตาเผาแม่น้ำน้อย สามารถชมได้ในกุฏิของท่านเจ้าอาวาส